A na Radom kury jadom (1)

Sobota, 30 września 2017 · dodano: 02.10.2017 | Komentarze 8

Czyli wycieczka rowerowa z Radomia do Żyrardowa.

Link do zdjęć
Link do trasy dwudniowej

A było to tak:

Ziewając zjawiliśmy się koło siódmej na dworcu w Żyrardowie, gdzie niedługo później wsiedliśmy do pociągu do Warszawy. I tak sobie ziewaliśmy do Pruszkowa, kiedy okazało się, że pociąg utknął z powodu awarii rozjazdów. No pięknie. Naprawią, mamy 40 minut zapasu do pociągu do Radomia... po 20 minutach postoju Tomi przestał ziewać, a zaczął się niepokoić. W końcu ruszyliśmy, ale rozkładowo pociąg do Radomia odjechał pięć minut przed naszym przyjazdem. Ale że sporo pociągów było poopóźnianych nieśmiało liczyliśmy, że a nuż złapał kilka minut od wschodniej. Alleluja! Gdy weszliśmy na peron - akurat pojawił się na horyzoncie. I jak tu nie kochać polskich kolei? W Radomiu byliśmy planowo, nadrobił na jakiejś mijance. Niestety sama podróż na trasie radomskiej była taka se. W toalecie ciągle ktoś palił, w końcu wagonu jakiś dziadek podrywał jakąś babcię, no tragedia. Dwugodzinna. Ale w końcu trochę ludzi wysiadło w Warce i się uspokoiło. 


Przez miasto przejechaliśmy niemal bez zatrzymywania (nie licząc sfocenia stacji miejskiego roweru nextbike'a) i podjechaliśmy pod skansen, a dokładniej Muzeum Wsi Radomskiej. Mieliśmy zniżkę na bilety dzięki biletom KM, a poza tym była chłodna sobota, więc pustawo. Minęła nas tylko parka ślubna z fotografem. Dopiero wychodząc spotkaliśmy kolejnych dwoje zwiedzających z przewodnikiem, a przed nami snuła się jakaś harcerska drużyna. Skansen położony na malowniczych pagórkach porośniętych młodym lasem. Spotkaliśmy tam tartak z Molend (pozdrawiamy), kościół na góce, dzielnicę dworską, wiatraków, mikromuzeum pasiek i dużo starych chat. W jednym gospodarstwie nawet były zwierzątka. O dziwo nie pogoniły nas ani kury, ani gęsi, ale baran wyraził się szczegółowo, co myśli na nasz temat. Dotarliśmy również do wieży widokowej, która lata świetności ma już za sobą, tak zresztą jak ścieżka przyrodnicza z żabami. Na wieżę dało się wdrapać przez dziurawy pomost, ale ścieżkę odpuściliśmy z racji wysokiego ryzyka łażenia po mokradłach. Baaaardzo mi się podobało. Tym bardziej, że trafiliśmy w sobotę - dzień przed świętem ziemniaka. Dzień później byłby tu straszny tłok i hałas.

Szkoła






Dzielnica dworska
































Po zwiedzeniu skansenu nie zostało dużo czasu, więc myknęliśmy na półnosny-zachód mijając zygzakami kościoły i sprawdzając, czy nie ma w nich pocisków. Trafiliśmy na sezon ślubny. W jednym kościele młodzi dopiero podjechali przed kościół, w drugim ślub już trwał, a w trzecim właśnie wychodzili. Bałam się, że w ostatnim kościele trafimy na chrzciny, ale nie. ;)



Po drodze zaatakowało nas lokalne stado krówek. Ja im grzecznie zeszłam z drogi, Tomi wyminął środkiem jezdni. Wjechaliśmy w strefę hodowców dyń, cukinii i przede wszystkim papryki, wszędzie folie ze zbiorami. Oby się udały.



Ostatnie kilometry - Muzeum Wsi Radomskiej na żywo ;)



Nocleg standardowy, z jadłem popitką i spaaać, bo od tylu godzin na nogach, że już w trakcie obiadokolacji usypiałam na siedząco.