lavinki

rowerowy blog

Info

Ten blog rowerowy prowadzi lavinka z miasteczka Żyrardów. Mam przejechane 48819.95 kilometrów w tym 8106.56 w terenie. Jeżdżę z prędkością średnią 15.04 km/h i się wcale nie chwalę.
Więcej o mnie.

Inne linki

Znajomi

wszyscy znajomi(46)

Moje rowery

Rower pożyczony od Tomiego 88 km

Wykres roczny

Archiwum bloga

DST 11.53km
Teren 7.00km
Czas 00:50
V_AVG 13.84km/h
V_MAX 20.00km/h
Sprzęt Dziuniek
Aktywność Jazda na rowerze

Wycieczka z dzikiem

Piątek, 10 kwietnia 2009 · dodano: 10.04.2009 | Komentarze 7

Człowiek jeździ na Mazury góry i Puszcze a gdzie spotyka dzika? W Warszawie. Ale od początku. Lavinkę wywiało z domu pod wieczór na rowerowanie i udała się najpierw do lasku Lindego potem kawałek wzdłuż Marymonckiej i dalej do lasu Bielańskiego. Tam skręciła w boczną dróżkę i zatzrymało ją zwalone drzewo. Dało radę je objechać a tu ... nastepne zwalone drzewo. Lavinka postanowiła zrobić zdjęcie...

a tu z oku coś jej szeleściło .... pewnie to jakiś ptak i zaczęła pisać mmsa by wysłać na blipa.. a tu szeleści jakby bardzej. Lis jakowys czy co? Nic nie widać. To skończyła pisać mmsa, a tu zaszeleścło zbliska całkiem porządnie. To lavinka spojrzała w prawo i zamarła. Góra kilkanaście metrów dalej w krzakach stal... dzik. Duży dzik,zeby nie było. Ale na szczęście chyba pan dzi bo bez małych dziczątek. W tym momencie avinka i dzik mieli dokłądnie taką samą minę... coś w stylu "co Ty u diaska tu robisz?". Lavinka zreflektowaa się wcześniej, dodkończyła mmsa wpisując dzik! i zlazła z roweru po czym objechała zwalone drzewo z lewej strony i się za nim schowała. Co było z dzikiem dalje nie widamo, lavinka pojechała zwiedzać dalej las Bielański. Parę razy z niego wyjechała na ściezkę przy Podleśej a potem wróciła do lasu i dziurą w płocie wtarabaniła się do AWFu. Stamtąd legalnie scieżynką do domu rowerową (tylko malusi fragmencie po lasku Lindego). :)

Kategoria Bliskie wycieczki 3 stopnia

Komentarze

lavinka | 10:57 środa, 22 kwietnia 2009 | linkuj :)))

emzi | 09:44 środa, 22 kwietnia 2009 | linkuj Na grzyby! - tu borowik a tam... dzik! Dzik!

Eee... Pociągnijmy sobie łyk!
Nie musimy dużo łykać by się przestać lękać dzika ( Starsi Panowie Dwaj).

:-)

lavinka | 12:33 poniedziałek, 13 kwietnia 2009 | linkuj O warszawskich kierowcach nic nie powie,bo musiałabym używać słów ;)

Nie no nie jest tak źle, dopóki jeździ się ścieżkami rowerowymi, po chodnikach i bocznymi małymi uliczkami-daje radę nie kląć. Człowiek naraża się na pyskówki pieszych,ale oni też łażą po ścieżkach rowerowych. Inaczej mówiąc wolę ominąć pieszego niż wpaść pod samochód :) Poza tym takie pyskówki łatwo uprzedzić omijając pieszych z prędkością hulajnogową(chodnik) oraz używać dzwonka na ścieżce rowerowej 10-15m zanim się pieszego wyminie. Nawet ustępują,no chyba że są to matki z głębokimi wózkami z dziećmi, tu żeby ominąć trzeba zjechać na trawę lu chodnik(sic!) :)

Do Puszczy jeżdżę rzadko, jest bardzo zapiaszczona, lepsze są okolice lasu Kabackiego, Bielańskiego i dalej Młocińskiego. Potem jeszcze laski na Woli i Bemowie oraz góra przy Bartyckiej(prawie w centrum). W Warszawie jest sporo zielonych terenów tylko mocno rozproszonych i rozdrobnionych.

El kondor | 23:06 niedziela, 12 kwietnia 2009 | linkuj A w ogóle to zazdroszcze warszawiakom bliskosci Puszczy Kampinoskiej,ale niczego innego juz wam nie zazdroszczę. Byłem w w-wie setki razy, bo mam tam rodzinę i dla rowerzystów to jest gehenna wyjechać gdziekolwiek z tego miasta, a podwarszawskie drogi są w fatalnym stanie i bardziej ruchliwe niz autostrady, nawet jeżeli są to drogi podrzędne.I do tego ci warszawscy kierowcy.... Tylko wystrzelać. Współczuje ci lavinka.

El kondor | 23:02 niedziela, 12 kwietnia 2009 | linkuj Ten wasz lasek bielański to jest prawdziwa perełka. Byłem tam niedawno z żoną, pod koniec stycznia, bardzo rzadkie gatunki drzew tam rosną i do tego wiekowe. Zrobiłem mnóstwo fotek. A w stolicy to i łosia czesto mozna spotkać, jeden niesety spacer po warszawie przypłacił zyciem za sprawą jakiegoś kretyna.

lavinka | 13:02 sobota, 11 kwietnia 2009 | linkuj Spanikowalam, był za blisko i był naprawdę spory. Poza tym zauważył mnie i miałam wrażenie,że te szelesty to było skradanie się w moim kierunku. Przez te zwalone drzewa miałam odciętą drogę ucieczki i tak musiałam ewakuować się przez las, na szczęście od mojej strony było luźniej niż od strony dzika. Jakby jednak ruszył w moim kierunku to byłoby niewesoło.

meteor2017 | 10:15 sobota, 11 kwietnia 2009 | linkuj I nie zrobiła mu zdjęcia? Wstyd!

Komentuj