lavinki

rowerowy blog

Info

Ten blog rowerowy prowadzi lavinka z miasteczka Żyrardów. Mam przejechane 48819.95 kilometrów w tym 8106.56 w terenie. Jeżdżę z prędkością średnią 15.04 km/h i się wcale nie chwalę.
Więcej o mnie.

Inne linki

Znajomi

wszyscy znajomi(46)

Moje rowery

Rower pożyczony od Tomiego 88 km

Wykres roczny

Archiwum bloga

DST 75.30km
Teren 4.50km
Czas 05:01
V_AVG 15.01km/h
Sprzęt Pradziadek
Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Pod Mińskiem czyli dzień bez samochodu

Niedziela, 22 września 2019 · dodano: 23.09.2019 | Komentarze 13

Korzystając z darmowego przejazdu Kolejami Mazowieckimi machnęliśmy się na wschód. Tym razem bliżej, w okolice Mińska Mazowieckiego i wiosek przy nim, gniazda rodzinnego lavinki (parafia Jakubów i Stanisławów). Najstarszy przodek z Mistowa urodził się w 1569 roku. Nieźle co? Wszystkie fotki w albumie letnim, następna wycieczka juz będzie w jesiennym.

W każdym razie jedziemy pociągiem do Cegłowa, tam oglądamy kościoły, mural i ścieżkę przyrodniczą, a potem myk do Mrozów obejrzeć tramwaj konny i wypić herbatkę nad zalewem.

Tramwaj

I o niespodzianka Robur spotkany 10 lat temu nadal stoi

No i lecimy na Kałuszyn, gdzie kościół i mogiły (ale jeszcze nie rodzinne, bo rodzina bardziej na północny zachód) i lecimy do Jakubowa. Gdzie stoi pięknej urody neogotycki kościółek, gdzie chrzczono ojca mojej prababci, który na pocz. XX wieku wyemigrował do Warszawy, gdzie się poznał z praprababcią handlującą kwiatami własnej roboty... no i mieszkali przy Senatorskiej. Ale to już inne dzieje. A ta rodzina spod Jakubowa i Mińska pomagała jak mogła w trakcie okupacji, a także i potem. Babcia zawsze mogła na nich liczyć w trudnych czasach, za co jesteśmy bardzo wdzięczni. Kiedy moi rodzice się rozwodzili, a mama była w złym stanie, babcia zajęła się moim bratem, a ja spędziłam na tej wsi wakacje, w starej drewnianej chałupce, wśród kur, świnek i krówek. Miałam cztery lata, ale wiele z tego pamiętam. Chałupka w Czarnej do dziś stoi, ale już otynkowana. Z rodziną kontakt się po latach urwał i nie wiem, czy dom nie zmienił właściciela, więc tylko zrobiłam fotkę i nawiałam... no nie jestem człowiekiem społecznym.

Ale po kolei. Po wizycie pod kościołem w Jakubowie odwiedziłam cmentarz i groby dalszej rodziny, a potem trochę naokoło do podjechaliśmy do Stanisławowa przez Mistów i jeziorko-torfowisko, skąd żal było odjeżdżać, tak ślicznie. Oj mogłabym mieć tu domek letniskowy. Ale wolę Warmię. ;)

Jeziorko

W Stanisławowie kościół otynkowany. I jeszcze cmentarz, gdzie też spotkałam parę znajomych nazwisk, choć bardziej w bocznych liniach spokrewnionych. Do Czarnej wjeżdżamy na chwilę, bo goni nas czas do pociągu. Jeszcze fotka rzeczki Czarnej, którą doskonale pamiętam i do Mińska, gdzie mamy jeszcze chwilę na krótkie keszowanie. I do Warszawy pociągiem, gdzie na Zachodnim przesiadka i łapanie Kluski z babcią po drodze. I powrót po Żyrku trochę piechotą, trochę wioząc Kluskę po żyrardowsku.

Mińsk

Kategoria Dalsze wycieczki po klopoty

Komentarze

huann | 21:16 poniedziałek, 23 września 2019 | linkuj A Kopciuszek wśród swych wczesnych przodków mógł mieć pantofelka!

lavinka | 20:37 poniedziałek, 23 września 2019 | linkuj Ale Ty też masz Meteor, skoro czarownica na Twój widok uciekła. ;)

lavinka | 20:37 poniedziałek, 23 września 2019 | linkuj Ja to mam raczej starożytnych druidów albo leśnych magów. ;)

huann | 20:27 poniedziałek, 23 września 2019 | linkuj Zaś co do neandertalczyka i drobiu, to ostatnio odkryłem, co było pierwsze. Otóż ani jajo, ani też kura. Pierwszy był bulion!
Pierwotny.

huann | 20:25 poniedziałek, 23 września 2019 | linkuj A czemu Żyd z Podola smutny? Bo-jar-mu-łka!

meteor2017 | 20:20 poniedziałek, 23 września 2019 | linkuj Aha, przypomniał mi się dowcip kursowy:
- Jak się nazywa szlachcic, który ze strachem kosi jara?
- Bojar.

meteor2017 | 20:18 poniedziałek, 23 września 2019 | linkuj Dobra, dajcie znać jak już się dokopiecie do jakiegoś neandertalczyka w swoich genealogiach, bo ciekaw jestem, która to woda po kisielu.

huann | 20:05 poniedziałek, 23 września 2019 | linkuj Tym bardziej robur wart uszlachtowania!
Bojary też kiedyś kmieciami byli, a nawet jaskiniowcami ;) Tudzież książęta Jurjewicze z Rusi Kijowskiej - kolejna część rodzinki ;D

meteor2017 | 19:18 poniedziałek, 23 września 2019 | linkuj https://pl.wikipedia.org/wiki/Robur_(samochód)

lavinka | 19:05 poniedziałek, 23 września 2019 | linkuj Ja też nie wiedziałam, co to Robur. W sumie nadal nie wiem, bo może to auto na czyjąś cześć nazwane.

meteor2017 | 18:36 poniedziałek, 23 września 2019 | linkuj Głównie ze względu na tę piosenkę zwróciłem wtedy uwagę na tego Robura (tak, dokładnie 10 lat i 2 miesiące temu). Przed tą piosenką nie wiedziałem po prostu co to jest Robur i właśnie tam po raz pierwszy widziałem Robura.

lavinka | 16:17 poniedziałek, 23 września 2019 | linkuj Uuu, a u mnie to proste rolnicze kmiecie. Choć podobno jedna babcia szlachciurka i kto wie, kogo tam mam w genealogii, niestety babci przodków nie znam wcale (mama ojca) i dopiero muszę się dogrzebać.

huann | 15:58 poniedziałek, 23 września 2019 | linkuj Robur, robur - zabójca kur :)
Nieźle i też się pochwalę znanym przodkiem z XV w. (17 pokoleń wstecz!), ale ten był zza Mińska - i to białoruskiego. Właściwie to był ruski bojar spod Smoleńska :D

Komentuj