Żaby

Niedziela, 29 marca 2015 · dodano: 29.03.2015 | Komentarze 20

Prognozy pomyślne, zatem najwyższa pora zasadzić skrzynkę przy reperze wodowskazowym nad Suchą, który odkryłam na ostatniej wycieczce w te strony (wracajac z Borzymówki). Jakież było moje zdziwienie, gdy czarnoubrany rowerzysta nadjeżdżający z naprzeciwka w rejonie wiaduktu nad A2, okazał się być Werroną we własnej osobie. Ale niespodzianka. Werrona jest rannym ptaszkiem i naprawdę niełatwo ją spotkać po 11 na trasie, chyba że akurat wraca do domu i przypadkiem wcelowałam w jej trasę. Trochę poplotkowałyśmy, trochę się Werrona oburzyła, że jak to tak zakładac innemu keszerowi skrzynkę pod domem, tym bardziej że ona właśnie z okolic wraca i nie będzie mogła pojechać zaraz po publikacji, i w ogóle. No trudno, chyba czas założyć jakąś skrzynkę w pobliżu domu Werrony ;)

Werrona opowiedziała mi, że za Miedniewicami, na jednym z wariantów trasy, którą miałam jechać do kesza Meteora, śpiewają żaby. No może nie śpiewają, nucą serenady miłosne. Werrona weszła specjalnie w bagno, by te cuda usłyszeć i zobaczyć efekty serenad. Ja poprzestałam na słuchaniu, rzeczywiście wrażenie nieziemskie. W tym roku niskie opady, to bagno nawet dostępne w kaloszach. W innym obuwiu trzeba się przygotować na mokro po kostki. Inny wariant drogi przewidywał jazdę aż pod Skierniewice Rawkę, ale ponieważ wiał silny wiatr od południa, nawet w lesie, wolałam skrócić sobie drogę. A że żaby były po drodze... 

Przed żabami odkryłam, że kapliczka pod lasem jakby zniknęła, ale tuż wcześniej ktoś ją odtworzył jako coś wolno stojącego, piękne, z drewnianego konaru postument, a na tym drewniany obraz. I jeszcze obok piękne jałowce, w sam raz na skrzynkę słoikową. Chyba coś założę w tym miejscu. :) 

Za żabami zrobiłam sobie krótki popas pod kapliczką na rozstaju dróg i tam właśnie pomyliły mi się kierunki i pojechałam na zachód, zamiast na południe. Dziwne to skrzyżowanie. Na szczęście szybko się połapałam, że słońce świeci nie z tej strony co trzeba i potem już bez problemu trafiłam do Jesionki. Przy stacji rozpierducha była, bo robili rowy odwadniające perony, ale da się podjechać pod cmentarz. Skrzynka znaleziona szybko, choć było ją widać dopiero z bardzo bliska. 

Wracać miałam przez Sokule, ale w ostatniej chwili zmieniłam zdanie i poleciałam przez las zobaczyć, jak się ma trasa wzdłuż torów. Ma się wertepiasto, ale bezbłotnie, co czyni ją wolną, ale przejezdną. Toteż żółwim tempem, ale za to inaczej, dojechałam do domu.

Dobrze, że robię zdjęcia podczas wycieczki, zupełnie zapomniałam o nowej atrakcji turystycznej okolicy. W podżyrardowskim lesie powstał zbiornik przeciwpożarowy na bodaj Suchej (a może to jest suchszy dopływ Suchej, naprawdę przestaje się łapać w tutejszych ciekach), z punktem widokowym na ciecz. Tuż obok jest bobrza tama, w ogóle gdzie nie pojadę, tam jakieś obiekty melioracyjne, może ten zbiornik to też ich sprawka?

Reszta fotek tu, od zdjęcia z dzisiejszą datą.