Geocaching multakowy głównie

Sobota, 11 lipca 2015 · dodano: 11.07.2015 | Komentarze 14

aleństwo, druga setka w tym roku. Aż żal pisać, tym bardziej, że się zmęczyłam. Truskawki z jogurtem gruszkowym nieco pomogły, obiad dożarty po deserze również, ale to już nie ta forma co w zeszłym roku. Bywają górki, bywają dołki. No ale nie dla statystyk jeżdżę, co najwyżej oceniam nimi na ile mnie w danym sezonie stać. W tym roku wolę jeździć dystanse rzędu 70km.

Dziś znów wiało, ale sporo jeździliśmy lasami, a jak nie lasami, to ukosem i jakoś dało radę. Najpierw po zaległy kod przy mogile żółnierskiej w lesie, postój w Radziwiłłowie w celu spożytkowania zapasów jadalnych i wreszcie quiz Werrony na dobry początek dnia w Budach Grabskich. Najtrudniej było znaleźć logbook, omal nie rozczłonkowaliśmy pojemnika na same drzazgi, ale w końcu wpadłam na dobry pomysł i znalazłam metodą na machanie. Z quizu do multaka Meteora było już bliżej niż z domu, ale nadal daleeeko. No ale jakoś dopedałowaliśmy do Nieborowa. Tu utknęłam na pierwszym, a raczej trzecim etapie (jechaliśmy od końca), bo za bardzo zajęłam się stoiskiem z minionkami i drewnianymi aniołkami, zamiast szukać szlaków militarnych. Poszłam po podpowiedź do Meteora na ławce i tak mi podpowiedział, że po prostu poszłam szukać jeszcze raz, tyle mi pomógł (co mnie podkusiło pytać). No znalazłam. W najmniej oczywistym miejscu. Reszta etapów poszła w miarę sprawnie, choć nie mogłam uwierzyć w liczbę pocisków i liczyłam je kilka razy z lewa do prawa i z prawa do lewa. A ich było dokładnie tyle samo. Za to finał był o tyle ciekawy, że nie dałam rady wyjąć maskowania, pod którym schował się pojemnik. Tu Meteor mię wspomógł silnym ramieniem i się dogrzebałam. No co za lamer ze mnie. Ale to nie koniec porażek. 

Po drodze trafiła się skrzynka tradycyjna, cmentarz w Karolewie. Pomyliłam kryjówki i znalazłam jaja węża. Dobrze, że chyba już martwe i że mamusi nie było w pobliżu. A skrzynkę i owszem, chyba nawet nie zauważyłam, czy wisiała, jak ją wyjmowałam (wydaje mi się, że nie). Wreszcie kolejny multak Meteora, w Kozłowie Biskupim, który zaczęłam bardzo malowniczo otrzepując się od masy mrówek, które oblazły mnie, gdy wyjmowałam etap pierwszy. No nagle znalazło się na mnie kilkadziesiąt wielkich, czarnych mrów. Na dodatek gryzących. Meteor mnie woła, żebym przyszła z tym pojemnikiem, a ja walczę z tą zarazą. Chyba miały jakieś zebranie w maskowaniu i wylazły właśnie z niego. No bo nie z pojemnika, ten był szczelny. Dalej w etapie drugim pomyliłam się we wpisywaniu kodu i kordy wyszły mi w polu wiele kilometrów dalej. Na szczęście mnie coś tknęło i sprawdzałam tak długo, aż znalazłam błąd. Finał o dziwo poszedł gładko.

Powrót przez moją skrzynkę w Gradowie, gdzie Meteor mógł ja na legalu znaleźć i przy okazji naprawić zatyczkę. I do domu. Mielismy wrócić o 20, ale wyszło z pewnym poślizgiem.

A fotki z lata wrzucam tu.