lavinki

rowerowy blog

Info

Ten blog rowerowy prowadzi lavinka z miasteczka Żyrardów. Mam przejechane 48819.95 kilometrów w tym 8106.56 w terenie. Jeżdżę z prędkością średnią 15.04 km/h i się wcale nie chwalę.
Więcej o mnie.

Inne linki

Znajomi

wszyscy znajomi(46)

Moje rowery

Rower pożyczony od Tomiego 88 km

Wykres roczny

Archiwum bloga

DST 76.00km
Teren 8.00km
Czas 05:31
V_AVG 13.78km/h
Sprzęt Pradziadek
Aktywność Jazda na rowerze

Warmia 2019 Dzień 2 Olsztynek Olsztyn Miłomłyn

Piątek, 9 sierpnia 2019 · dodano: 13.08.2019 | Komentarze 4

Trasa: las pod Olsztynkiem - Olsztyn - Łukta - las pod Miłomłynem

Pobudka w mokrym, lecz słonecznym lesie. Okazało się, że rozbiłam się w bardzo płodnych jagodzinach, więc co pojadłam to moje.

O, znajome cymbałki

Trasa zapowiadała się upiorna, bo wjechać do Olsztyna unikając głównej szosy jest bardzo trudno. Na szczęście pobudowano sporo serwisówek, więc po wyjeździe z lasu początek miałam kulturalny, aż mi się Norwegia przypomniała bo i pogoda takaż skandynawska. Słońce wyglądało zza chmur, ale wiatr chłodził.

Niestety jedna serwisówka przed obwodnicą skończyła się na ślepo (a miała lecieć dalej wg mapy, ale chyba jeszcze nie zdążyli jej skończyć, jakieś roboty tam trwały), zresztą i tak musiałam pojechać przez las. Nie było innej opcji. No i gdzieś po drodze zgubiłam bidon z wodą. Szlag. Na szczęście jeszcze miałam mleko. Przejazd, a raczej przepych przez las był upiorny, ale za to malowniczy z jeziorkiem i linią kolejową.

Wyjeżdżam z lasu, wjeżdżam do miasta i kogo pierwszego spotykam? Murzyna. Znaczy Erazmusa. Tak sobie pomyślałam, że ani chybi gdzieś tu jest kampus i jakies uczelnie - nie pomyliłam się. No proszę, jak tu się egzotycznie pozmieniało przez 10 lat, odkąd tu byłam ostatnio (w Olsztynie w sensie). Miasto przywitało mnie hałasem motoryzacji, więc postanowiłam nie zwiedzać, tylko zrobić zakupy w przydrożnej Biedronce i uciec jak najdalej. Podjechałam jeszcze nad Ukiel podmienić skrzynkę. Starej skrzynki nie znalazłam, więc tylko zakopałam nową na kordach.

Przy wyjeździe z Olsztyna dorwała mnie ulewa. Przeczekałam systemem pelerynka-namiot i pojechałam dalej szosą, bo jak zwykle do wyboru był tylko piaszczysty las, a i tak mocno dookoła. Zrezygnowałam z jazdy do Ostródy i pchałam się przez Łuktę na Miłomłyn z tirami i innymi autami.
Jeszcze jedna ulewa, którą przeczekałam pod rozłożystą lipą leżąc na suchej trawie. I jeszcze tęcza gratis.

W tej części Polski nigdy nie jest płasko.

Za Łuktą auta skręcały na Morąg, a ja nie i zrobiło się przyjemniej. Po drodze mijałam jeziorka, kempingi, aż się chciało zostać tam na dłużej, posiedzieć z patykiem na pomoście i powspominać dzieciństwo. Ale pewnie i tak by mi się szybko znudziło.

Byłam mocno zrypana, więc tylko rozbiłam namiot niedaleko drogi i poszłam spać. Było tak cicho, że słyszałam bicie własnego serca. Aż niemożliwe!

Kategoria Zupełnie dalekie wyprawy

Komentarze

lavinka | 16:26 czwartek, 15 sierpnia 2019 | linkuj Tak, oni rubieżami polecieli i w sumie dobrze. Od lat się nastawiam, by nim polecieć przez Puszczę Białowieską na północ, ale wiesz jak u mnie z planami. ;)

meteor2017 | 16:19 czwartek, 15 sierpnia 2019 | linkuj No, akurat tutaj to bardziej na północ poprowadzili

lavinka | 16:03 czwartek, 15 sierpnia 2019 | linkuj No właśnie aż się rozglądałam za znakami GV, zwłaszcza na tej trasie z kocimi łbami. ;)

meteor2017 | 15:54 czwartek, 15 sierpnia 2019 | linkuj No, jak się wjeżdża od Kortowa, to nic dziwnego że zaczyna się od spotkania Afroolsztynianina. Greenvelo pewnie by poprowadzili przez ten piaszczysty las i to byłby moment gdy byś powiedziała "Pierd... ę! Jadę wojewódzką!"

Komentuj