Z dworca nextbajkiem żyrardowskim

Piątek, 12 czerwca 2020 · dodano: 12.06.2020 | Komentarze 0

Bo upał i nie miałam siły iść przez miasto, to się tylko przeszłam kawałek od basenu, gdzie jest stacja.

Do Skierniewic i Jeruzala

Czwartek, 11 czerwca 2020 · dodano: 11.06.2020 | Komentarze 5

Kiedy jadę sama, zatrzymuję się na góra kwadrans, czyli tyle co zjeść kanapkę, wypić sok czy wodę i do przodu. Wyjechałam z domu ok.10, wróciłam przed 18. A sporo było tyrpania się po lasach i gruzie na bocznych drogach... dlatego tej trasy nie polecam, ale ja to już tak mam, że pojadę na skróty i potem mam spacery zamiast jazdy. ;) Odwiedzone rzeczki to Sucha, Rawka, Korabiewka i Chojnatka. Dużo kałuż po wczorajszej lokalnej ulewie. Kawałek Puszczą Bolimowską, las kolo Wólki Jeruzalskiej, cmentarz wojenny na Białym błocie i wielowyznaniowy w Skierniewicach. Tak zwana trasa krajobrazowa.




Jak już przejechałam slalomem przez kałuże przez las żyrardowski, to już było z górki. Jeszcze tylko zajrzeć do skrzynki cmentarnej na Białym Błocie, co mi zawsze nie po drodze, a dziś nie miałam wymówki...


No, zaczyna się sezon serwisów, reaktywacji i zakładania skrzynek na opencaching. Dziś dwa serwisy, jedna reaktywacja i jedno założenie (jeszcze nieopublikowane). Nawet trafił się jeden ołtarzyk po drodze. Ale lokalny sklepik miał przerwę do 13 tej i nie kupiłam sobie soczku.

Granica województwa mazowieckiego i łódzkiego, ale nadal pozostajemy w granicach Mazowsza geograficznego.

Dopiero dużo dalej za Skierniewicami, po tym jak zreaktywowałam skrzynkę na "Strzelbie", cmentarzu wielowyznaniowym. Zygzaki, asfalty różniste i dziurdzioł na własne życzenie, bo pchałam się do cienia przede wszystkim.






Postój nad Rawką, ale nóg postanowiłam nie moczyć, jakaś brudna i mętna woda po deszczach.


Las pod Jeruzalem



Kapliczka


Tu znów dłuższy postój przy wyjeździe z lasu, czas dożreć kanapki z serem.

Powrót już bardziej asfaltowy, piochy tylko w rejonie przebijania się przez Esełkę.

Może i jest susza podobno, ale zboże już mi dorasta wysokością do nosa. Zdjęcie robiłam na stojąco.


Korabiewka wezbrała i po nocnej ulewie płynie nawet starorzeczem.

Na dworzec i z powrotem

Środa, 10 czerwca 2020 · dodano: 10.06.2020 | Komentarze 0

Na polankę ze ślimakami

Wtorek, 9 czerwca 2020 · dodano: 09.06.2020 | Komentarze 0

I do parku Procnera, plus rundka do domu na pół godziny, bo marzłam. Zmarznąć w połowie czerwca, dawno mi się nie zdarzyło. Jakaś taka wilgoć z powietrza szła. Dopóki się jechało, było ok, ale siedzenie na ławce i spacerowanie po lesie - brr.

Rundka wokół miasta i po Kluskę

Poniedziałek, 8 czerwca 2020 · dodano: 09.06.2020 | Komentarze 0

Rano złapałam lenia, a potem praca no i starczyło tylko na krótką rundkę dla przyjemności.

Wizyta w sąsiednim województwie

Niedziela, 7 czerwca 2020 · dodano: 07.06.2020 | Komentarze 4

Przez pierwsze dwadzieścia kilometrów myślałam, że nie mam aparatu, bo mi się baterie rozładowały... a dopiero w lesie nad Chojnatką pingnęło mi, że jest sposób na odżycie aparatu i zamieniłam paluszki miejscami w gniazdach. No i ruszyło. Ale w sumie do lasu nie było jakoś specjalnie dużo kadrów. Coś tam robiłam komórką, ale nawet nie ma co pokazywać, skoro są lepsze z aparatu. Pojechałam przez Korytów i Wręczę, sprawdzić jak tam betonka tuż przed głazem mszczonowskim, ale nadal niewyasfaltowana, więc postanowiłam sprawdzić objazd. Objazd może i fajny, ale z kilometr, półtora dziurdziołem i nawet kawałek bruku się trafił, musi jakiś gościniec stary do dworu. W każdym razie zwiedziłam wiadukt nad gierkówką w Adamowicach. Celem było obejrzenie leśnych wąwozów Chojnatki w okolicy Bud Chojnackich i Chojnaty. Może słaba pora, bo już sporo zielska rośnie, ale jakoś poszło. Odkryłam dwie fajne wiatki, dwie ambony i zarośniętą drogę przez wyschnięte koryto Chojnatki. Tu chyba jest woda tylko po bardzo mokrej i śnieżnej zimie. Pierwszą kałużę udającą rzekę znalazłam może trzysta metrów od torów cmk, bajorko wodne jest w zasadzie dopiero przy samych torach. Las jest zabezpieczny antyquadowo, to znaczy na bocznych drogach są specjalnie powywracane gałęzie. Trochę mi to przeszkadzało na rowerze, ale z drugiej strony dzięki temu nie było aż tak zryte.






W tym rowie w teorii jest rzeczka. ;)


Chwila odpoczynki i jedziem dalej panie Zielonka. Dobrze, że Tomi ze mną nie pojechał, bo by strasznie marudził na gorąco, parno, upał i "skróty lavinki" ;)


Ambony. No, do spania to się ten las nie nadaje za bardzo.





I chyba znalazłam granicę UE ;)

Po zwiedzeniu lasu podjechałam kawałek na południe asfaltową serwisówką licząc na jakiś przejazd, ale ten na mapie Tomiego już nie istniał, więc trzeba było nadłożyć drogi do następnego wiaduktu i dalej kawałek terenem. Ale malowniczy kawałek, to nie narzekam.






Bocznymi drogami dotarłam do Chojnaty i dalej próbowałam jechać wzdłuż rzeki, na tyle na ile się dało. Przy okazji odkryłam nowego wygodnego asfalciora omijającego kościół (wiadomo jaki ruch aut w okolicach mszy). No i przez Kowiesy wjechałam do kolejnego lasu, tu już w granicach Bolimowskiego Parku Krajobrazowego.


Oczywiście ścinki i zrywki, kawałek musiałam rower przepchnąć, ale za to znalazłam menchir. No dobra, tylko głaz narzutowy, ale za to z twarzą.



Potem jakimiś gruntówami Wólki Jeruzalskiej dojechałam do Jeruzala (sklep zamknięty w niedzielę) i skoro było dość wcześnie, postanowiłam wracać do domu drogą dłuższą, ale za to mniej ruchliwą.To jest gruntowym skrótem przez górkę za Jeruzalem na Stary Łajszczew i do Puszczy Mariańskiej, gdzie bokiem znów skrótem przez las przebiłam się na tyły Studzieńca. Zastanawiałam się, czy nie wjechać do Żyrka główną szosą, ale po obejrzeniu ruchu zmieniłam zdanie i skręciłam w bok na Benenard i po staremu wróciłam przez zalew.

Kluskę na zuchy, do lasu i po mieście

Sobota, 6 czerwca 2020 · dodano: 06.06.2020 | Komentarze 2

Najpierw przez miasto na zbiórkę, potem Kluski rower został przypięty łańcuchem pod wiatką rowerową (choć raz się przydała), a my na godzinę posiedzieć w lesie. Nawet książkę sobie poczytałam. Powrót, odebranie Kluski i wspólne rowerowanie, a raczej dojazd na łączkę, która kiedyś bywała wodnista, ale nie w tym roku. Skrzynka gratis. A potem do innej skrzynki i do domu. Potem jeszcze odwieźliśmy Kluskę na dworzec, a ja zawiozłam jedną rzecz znajomym, wpis sumaryczny, bo mi się nie chce rozbijać na trzy. Pogoda dla mnie idealna, to znaczy że dla Tomiego za ciepło. ;)


Dziwna forma życia znaleziona w lesie podczas zabawę w Baba Jaga patrzy :)

Na ognicho z Klu i M.

Środa, 3 czerwca 2020 · dodano: 03.06.2020 | Komentarze 3

Niedaleki myk do Sokuli, w sumie jedynej legalnej miejscówki ogniskowej w okolicy, gdzie można zalec na cały dzień i raczej nie spodziewać się konkurencji, co najwyżej sporadycznych spacerowiczów czy rowerzystów. Dojazd naobkoło asfaltami, nie trzeba już się przemykać tajnymi tunelami do lasu. ;)








Robale, gąsienice i inne takie tam 






Pierwszy grzybek tej wiosny

Kluska uczy się rozpalać ognisko sposobem harcerskim. Na ostatniej zbiórce trochę się jej rozwalało, więc postanowiła potrenować bez świadków i się udało. :)




I po dołożeniu większych gałązek przyniesionych przez tatę

Byliśmy tak długo, że skończyło się nam picie z termosów, więc Meteor dogotował wody w menażce i dorobił nam mięty.


Dziecko zrobiło sobie zabawkę. Przywiązało do sznurka kawałek betonu - był to piesek o imieniu Betonik.


A potem jeszcze kroiła różne liście na "sałatkę" :)

I głupawka pod wieczór :)

I wracamy